Stress, Slaap & Emoties

VERLICHTING VAN HET HOOFD

26,90 €

200 capsules

Referentie: 101

In de traditie van de Chinese energetica loopt de galblaasmeridiaan door het hoofd, via de nek, de bovenkant van de schedel, achter het oor en door de buitenste ooghoek. Onophoudelijke stress, slechte spijsvertering, wrok, allemaal zaken die de energie van de lever blokkeren waardoor die niet langer zijn functie kan uitoefenen om bloed te laten circuleren in het lichaam, en meer bepaald in het hoofd. Daaruit volgt een vorm van bloedophoping waardoor we hoofdpijn krijgen.

Met VERLICHTING VAN HET HOOFD gaan we de oorzaken aanpakken van een mogelijke stagnering van de energie van de lever om het hoofd te bevrijden van alle spanningen.

1 tot 2 capsules ‘s morgens, ‘s middags en ‘s avonds.

Aanbreng van 6 capsules
Passiebloem: 300 mg
Kamille: 300 mg
Paardenbloem: 300 mg
Calamintha: 300 mg

Capsule van plantaardige oorsprong (cellulose).

Paardenbloem

De paardenbloem of Taraxacum officinalis is een wilde asteraceae die bijna overal ter wereld in het wild groeit. Deze vaste plant is bestand tegen temperaturen van -20°. Ze is geliefd bij mens en dier en is misschien wel de bekendste veldbloem.

 

De paardenbloem werd vroeger door jonge dorpsmeisjes gebruikt als waarzeggingsprocedé om hun trouwdatum te kennen. Het aantal keren dat ze moesten blazen om de pluisjes van de plant los te krijgen, was het aantal jaar dat de bruiloft werd verschoven. Vlogen de pluisjes in de lucht, dan was dat een teken van geluk. Het omgekeerde was een onheilsbode.

 

De Franse naam ‘pissenlit” (of in het Nederlands ‘pisbloem’) die in de 15de eeuw opdook, vloeit voort uit de kleine nachtelijke ongelukjes die de consumptie ervan kon veroorzaken. Toch is het pas in de 16de eeuw dat het gebruik ervan verspreid raakt. In alle delen van de plant vinden we: bijzonder BITTERE sesquiterpene lactonen (germacranoliden en eudesmanoliden), pentacyclische zuren (taraxosterol en derivaten daarvan) en meer gebruikelijke fenolzuren (caffeïnezuur, ferulinezuur…), flavonoïden.

 

De wortel is rijk aan inuline (40% in de herfst) en fructose (vooral in de lente) en talrijke andere bestanddelen die ervoor zorgen dat het een eersterangsplant is:

  • ze stimuleert de spijsvertering,
  • bevordert het spijsverteringscomfort,
  • bevordert de werking van de lever en de gal,
  • helpt het suikergehalte onder controle te houden,
  • zorgt ervoor dat de urinewegen goed functioneren.

Duitse kamille

Wilde kamille of Matricaria recutita is een eenjarige kruidachtige plant van 20 tot 50 cm hoogte met een typische geur die houdt van goed gedraineerde, kiezelhoudende, kleiachtige grond en groeit in akkers, open plekken in het bos maar niet boven de 1600 meter. Een van de volksnamen die eraan gegeven werd, ‘Duitse kamille’, is het gevolg van het wijdverbreide gebruik ervan in Noord-Europa en in de steppe van Eurazië waar het bijzonder populair was bij de plaatselijke bevolking. In de noordse mythologie behoort ze tot de negen heilige planten die de god Odin aan de mens schonk.

 

In de Middeleeuwen werd ze gebruikt tegen betoveringen en werd ze als bescherming rond het huis geplaatst. Er werd ook gedacht dat ze de kracht had om geld aan te trekken. Vandaag behoort wilde kamille tot de farmacopee van bijna 25 landen wereldwijd. Er wordt gebruik gemaakt van het bloemhoofdje, dat rijk is aan etherische oliën (alfa-bisabolol, chamazuleen), flavonoïden (apigenine, enz.), cumarinen (umbelliferon, enz.), slijmstoffen en bittere bestanddelen (matricine).
Duitse kamille:

  • zorgt voor optimale ontspanning,
  • verzacht maag- en darmklachten,
  • verlicht verkoudheden.

Passiebloem

De passiebloem (Passiflora incarnata L.) is een klimplant van de familie van de passifloraceae. De stengel, die tot tien meter lang kan worden, is hol, dun en houtachtig. De bladeren, die zich vasthechten met hechtranken, bestaat uit drie lange, getande lobben. De grote solitaire bloemen, bestaande uit vijf kroonbladen en vijf kelkbladen, hebben een kroon van paarsen en roze draden.

 

Het was in Mexico dat pater Emmanuel de Villegas deze bijzondere plant ontdekte en hij gaf haar haar eeuwige roem. De augustijnermissionaris was immers geraakt door de pracht van de bloemen, niet enkel door hun sierlijkheid, maar ook omdat hij er een analogie in zag met een fundamenteel verhaal uit het evangelie: de Passie van Christus. Geïnspireerd door de symbolische beschrijving van de bloem doopte de Engelse botanicus Leonard Plukenet in 1696 de bloem met de naam die ze vandaag nog draagt. Passiebloem, van het Latijnse ‘passio’ (passie) en ‘flos’ (bloem).

 

De belangrijkste bestanddelen in het blad zijn flavonoïden, met name uit de apigeninefamilie, fenolzuren, fytosterolen, een aromatisch extract dat wordt gekenmerkt door een cumarinegeur en maltol met een gekarameliseerde suikergeur, en tot slot zogenaamde indoolalkaloïden uit de harman-groep. Die zorgen ervoor dat de passiebloem:

  • mentale stress vermindert,
  • helpt bij slaapstoornissen.