Wereldwaterdag vindt elk jaar op 22 maart plaats om de aandacht te vestigen op het belang van zoet water en om te pleiten voor het duurzame beheer van deze kostbare natuurlijke hulpbron.
Het is een feit dat water essentieel is voor het leven. Maar wat is precies zijn rol en wat voor aanbevelingen moeten we overwegen?
Laten we proberen wat licht te werpen op dit soms controversiële onderwerp.
De rol van water
Water is het hoofdbestanddeel van het lichaam: een vrouw bestaat voor ongeveer 60% uit water en een man voor ongeveer 70%. Een volwassene van 70 kg bestaat dus uit ongeveer 45 liter water.
Water speelt een cruciale rol in veel vitale functies, zoals het vervoeren van zuurstof en voedingsstoffen naar de cellen, het afvoeren van afvalstoffen, het irrigeren van weefsels en het behoud van het thermisch evenwicht.
Op cellulair niveau draagt water bij aan de interne structuur van cellen en neemt het deel aan de chemische reacties van ons lichaam.
Water is daarom absoluut noodzakelijk voor het goed functioneren van het organisme en onvoldoende waterinname leidt tot het slecht functioneren van veel organen.
Ons lichaam evacueert gemiddeld 2,5 liter water per dag via onze lichaamsorganen (lever, darmen, longen, huid), voornamelijk in de vorm van urine, ontlasting, zweet en kooldioxide.
Het is daarom belangrijk om ons de hele dag door continu te hydrateren om het waterverlies te compenseren.
Het water dat tussen de cellen circuleert vormt de interstitiële vloeistof waaruit de cellen hun voedingsstoffen halen en hun afvalstoffen afvoeren.
Deze permanente voedingscircuit, uitwisseling, verplaatsing van stoffen die het lichaam nodig heeft en afvoer van afvalstoffen kan worden vergeleken met de continue circulatie van sap in planten.
Water stroomt voortdurend van de bloedvaten naar de ruimten tussen de cellen en keert terug naar het bloed via de lymfekanalen. Het stroomt de cellen in en uit. Er is dus een continue stroom over de celmembranen.
“Water is het interessantst om wat het meeneemt, niet om wat het brengt”.
Volgens de natuurgeneeskundige benadering is het een bekend concept: water heeft een dubbele functie, die van hydratatie maar ook die van transport.
Dit betekent dat we niet echt proberen het lichaam te voorzien van mineralen en oligo-elementen door water te drinken.
We verwachten dat water zuiver is en juist niet te veel zouten bevat.
Waarom? De mineralen en oligo-elementen in water zijn anorganisch, in de zin dat ze niet door een plant zijn gegaan… Deze parameter beïnvloedt hun biologische beschikbaarheid, d.w.z. het vermogen van het lichaam om ze te absorberen om ze zich eigen te maken.
In de natuurgeneeskunde wordt daarom aangeraden water te drinken met een laag mineralengehalte en een drogestofgehalte van 50 mg/liter (bijvoorbeeld Mont Roucou, Montcalm of Spa water).
Perfect water voldoet aan 4 criteria:
- weerstand groter dan 6000 ohm
- pH tussen 6 en 7
- rH² lager dan 28 (tussen 21 en 28 precies)
- drogestofgehalte minder dan 50 mg/l
De zuurgraad van water (pH), of daarentegen de alkaliteit ervan, beïnvloedt de afscheidingen van de spijsvertering en dus onze darmmicrobiota.
Als ons water dagelijks te alkalisch is, zal er een onevenwicht ontstaan tussen de afscheidingen van de maag, alvleesklier en darmen, wat leidt tot spijsverteringsfermentatie en mogelijk een opgeblazen gevoel.
Kraanwater
Kraanwater wordt behandeld om bacteriologisch zuiver te zijn, maar dit betekent niet dat het volledig veilig is om te drinken.
Waterzuivering is niet ontworpen om alle reststoffen te behandelen die erin kunnen voorkomen.
Tot slot bevat kraanwater reststoffen van moderne vervuiling: meststoffen, pesticiden, medicijnresten, xenobiotica (hormoonontregelaars), enz.
Kraanwater kan veel stoffen bevatten die niet worden gefilterd door waterzuiveringsinstallaties.
Ook blijkt dat steeds meer plasticdeeltjes hun weg vinden naar leidingwatervoorzieningen over de hele wereld.
Tegenwoordig proberen steeds meer afvalwaterzuiveringsinstallaties dit probleem op te lossen of in ieder geval te verbeteren door fytodepuratie toe te passen, waarbij het water dat de zuiveringsinstallatie verlaat door een opeenvolging van bassins wordt geleid waarin zich ‘afvalzuiverende’ planten bevinden waarvan het netwerk van wortels alle chemische moleculen afbreekt die proberen door te dringen. De resultaten zijn veelbelovend, maar tot op heden zijn er te weinig van deze bassins.
Fleswater
Fleswater heeft ook zijn grenzen. De plastic verpakking heeft er veel mee te maken. Vanuit ecologisch oogpunt: zoals we allemaal weten is de plastic fles een ramp …
Tussen écologie en keuze maken voor uw welzijn is het niet altijd gemakkelijk om te beslissen om flessenwater te drinken, gezien het afval dat het met zich meebrengt.De plastic verpakking van een fles water verbruikt veel hulpbronnen (elektriciteit, olie, enz.) en het recycleren ervan is veel ingewikkelder dan men denkt, want je moet plastic produceren om het plastic in de fles te recycleren… het is geen opwaartse spiraal.
Bovendien stoten plastic flessen ftalaten uit, formaldehyden en aceetaldehyde af in het water, allemaal krachtige hormoonontregelaars. Een watervervuiling die anders blijkt te zijn dan die van kraanwater, maar die toch niets beters is. Vooral als je weet dat flessen water lange tijd in winkels in direct zonlicht bewaard kunnen worden…
In elk geval zijn er belangrijke nadelen om rekening mee te houden, of ze nu ecologisch of gezondheidsgerelateerd zijn.
1ste vaststelling : er is geen werkelijk perfecte oplossing…
Karaffen
Ze beperken chloor en kalkaanslag, maar hebben geen effect op chemische verontreinigingen. Bovendien kunnen de filters in deze kannen een broedplaats worden voor ongewenste bacteriën.
Dit is de basisoplossing voor het filteren van water thuis, aangevoerd door de beroemde “Brita ©” karaf. Met een uitneembaar filterpatroon verminderen ze de chloorsmaak en verwijderen ze kalkaanslag. Hun filtratievermogen (volume en verwijdering van ongewenste reststoffen) is echter relatief bescheiden.
Bovendien vereisen ze uiterste waakzaamheid bij het vervangen van filters, anders wordt het water dat ze leveren aangetast.
Omgekeerde osmose
Ze krijgt veel aandacht en lijkt de Rolls-Royce onder de filtratie te worden. Met omgekeerde osmose verwijder je alle ongewenste reststoffen… maar ook alle mineralen.
Sommige critici zullen daarom beweren dat dit “dood water” is. Dit is niet onwaar, maar het is belangrijk om te benadrukken dat de meeste omgekeerde osmosesystemen een water revitalisatie systeem (dubbele Vortex, bijvoorbeeld) en een water remineralisatie systeem (gebaseerd op Lithotamne, bijvoorbeeld) bevatten.
Aan het einde van het proces hebben we water dat gezuiverd is en weinig mineralen bevat, met ongeveer 40 mg/l, wat acceptabel lijkt.
We verkrijgen water van hoge kwaliteit, maar met als keerzijde een ecologisch nadeel (afkeur van 3 tot 4 liter water voor één liter osmosewater) en vooral een aanzienlijke investering (tot 1.500 euro) plus onderhoudskosten van ongeveer 200 euro per jaar.
Merk op dat dit water perfect geschikt is voor mensen wiens voeding voldoende rijk is aan mineralen om hun dagelijkse behoefte te voldoen.
Ze moet echter worden vermeden bij kinderen die een periode van voedselweigering doormaken of bij wie het dieet (vegetarisch of omnivoor) niet gevarieerd en arm aan mineralen is.
Intermediaire systemen
Dit zijn voornamelijk filterflessen, die efficiënter zijn dan filterkannen maar minder krachtig dan omgekeerde osmose systemen.
Dit lijkt op het eerste gezicht een goed compromis, met een relatief bevredigende prijs-kwaliteitverhouding.
Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld de filterflessen van het type Berkey© of de zwaartekrachtfilters van het merk Doulton©.
Wat is praktisch gezien de beste oplossing?
Dat hangt af van je budget, je levensstijl, je voedingspatroon en je behoeften. Tot slot is dit ook een basisprincipe van fytonaturopathie. Er is niet een oplossing voor iedereen.
- Als je de voorkeur geeft aan omgekeerd osmosewater, let dan op je mineraleninname en vergeet niet om je water te revitaliseren.
- Als dit niet het geval is, gebruik dan een filterkaraf en let goed op de voorzorgsmaatregelen voor gebruik.
- U kunt ook kiezen voor een ‘filterfles’, wat een goed compromis lijkt te zijn.
- Als de keuze voor flessenwater is, zorg er dan voor dat het een laag gehalte aan droogrest heeft (minder dan 50 mg/l).
Water revitaliseren
Het revitaliseren van water betekent het op verschillende manieren “energetisch” weer tot leven brengen, zoals: bedoelingen, kleuren, vormgolven, water vitaliseren door vortex, de levensbloem…
Het is waar dat water in de natuur of in ons lichaam niet stagneert.
Dynamisering is een wateractiveringsproces dat de bewegingen reproduceert die water in de natuur volgt.
Met bewegingen in de vorm van vortexen (spiralen, draaikolken), versnellingen en vertragingen, terwijl het blootgesteld wordt aan magnetische velden (de aarde is uiteindelijk een grote magnetosfeer)
De Plocher-methode is een heel goed voorbeeld.
Dit is de methode die door onze Laboratoria HERBOLISTIQUE wordt gebruikt om onze vloeibare oplossingen te revitaliseren.
- Deze methode, ontwikkeld door Roland Plocher gedurende meer dan 20 jaar, herstelt en optimaliseert de kwaliteit van water. Het behoudt alle mineralen in het water, vermindert zware metalen, verontreinigende stoffen en kiemen.
- Resultaat? Dit geactiveerde water, ook wel biocompatibel genoemd, transporteert de actieve bestanddelen van planten beter naar de lichaamscellen. Het versterkt de efficiëntie van het verwijderen van toxines uit het lichaam, versnelt intercellulaire uitwisselingen en hydrateert de weefsels.
De verwoorde suggesties zijn louter preventief omwille van hun adaptieve en immuunregulerende werking.
Het is belangrijk om samen te werken met de huisarts.