Het spijsverteringssysteem is vaak het eerste dat lijdt onder slapeloosheid, chronische stress, angst of depressie. De verbanden tussen de microbiota, de darmen en de hersenen zijn duidelijk aangetoond en worden steeds talrijker.

Het darmmicrobioom beïnvloedt de geestelijke gezondheid, de slaap en het geheugen, en omgekeerd. Dit bidirectionele mechanisme staat beter bekend als de microbioom-darm-hersenas.

Deze tweerichtingscommunicatie tussen de hersenen en de darmmicrobiota verloopt via verschillende wegen: neuronaal, endocrien, immunologisch en metabolisch.

Laten we samen de laatste wetenschappelijke ontwikkelingen overlopen en de wegen die moeten worden verkend om concrete, effectieve oplossingen te bieden.

De hersen-darm-as is geen eenrichtingsrelatie en moet als zodanig worden beschouwd voor een effectieve systemische aanpak. Het is essentieel om de samenstelling en variaties van de microbiota te begrijpen, evenals de belangrijkste beïnvloeders.

De Hersen-darmverbinding

Een tweerichtingscommunicatie

De boodschappers van de tweerichtingsdialoog tussen de microbiota, de hersenen en de darmen omvatten neuronale, metabolische, endocriniene en immuunmediatoren, die gevoelig zijn voor verschillende omgevingssignalen, vooral deze die afkomstig zijn van voedingsstoffen en componenten van de darmmicrobiota. Als reactie op chemische en/of mechanische stimuli kunnen deze moleculen in de systemische circulatie terechtkomen, het centrale zenuwstelsel (CZS) bereiken of lokaal werken door afferente vagale uiteinden te activeren die zich dicht bij de darm bevinden.

Bovendien bestaat er een belangrijke communicatie tussen het enterisch zenuwstelsel (ENS) en het immuunsysteem. Deze harmonie berust op de afgifte van oplosbare mediatoren, zoals cytokinen, chimiokinen, neurotransmitters, en op interacties met aangeboren immuncellen, waaronder mastocyten, macrofagen en aangeboren lymfoïde cellen (ILC’s).

Darmbacteriën kunnen op twee manieren een impact hebben op dit ENS :

Hetzij door de moleculen waaruit ze bestaan, inclusief structurele componenten van de bacteriën zelf, zoals lipopolysacchariden (LPS), eiwitten of fragmenten van bacterieel DNA;
Hetzij door de moleculen die ze produceren, namelijk vetzuren, vooral vetzuren met een korte keten zoals acetaat, propionaat en butyraat.

Al deze substanties bereiken de hersenen via verschillende communicatiewegen: via de bloedsomloop en via het immuunsysteem en het endocriene systeem van de darm. Tot slot maken ze ook gebruik van de zenuwbaan door de activiteit van de nervus vagus te beïnvloeden, oftewel door een stijgend zenuwsignaal van de hersenen naar de darm te sturen (gevoelige baan), of door een dalend signaal van de hersenen naar de darm te sturen (motrische banen).

Een directe dialoog tussen darmmicrobiota en hersenen

In het Pasteur-Instituut, hebben teams van neurobiologen, immunobiologen en microbiologen samengewerkt om te onderzoeken hoe darmbacteriën direct invloed uitoefenen op de neuronale activiteit. Ze bestudeerden NOD2-receptor (Nucleotide Oligomerization Domain), aanwezig in immuuncellen, die muropeptiden detecteert, verbindingen afkomstig van de bacteriële wanden van de darmmicrobiota.

Door gebruik te maken van beeldvormingstechnieken in de hersenen van muizen, ontdekten ze dat de NOD2-receptor tot expressie komt in neuronen in de hersenen, in het bijzonder in de hypothalamus. Deze neuronen vertonen een vermindering in hun elektrische activiteit wanneer ze in contact komen met bacteriële muropeptiden. Verrassend genoeg waren het de neuronen zelf die deze muropeptiden detecteerden, in tegenstelling tot de detectie die doorgaans wordt toegeschreven aan immuuncellen. De onderzoekers stelden vast dat NOD2 bindt aan dezelfde muropeptiden, zowel in het darm-immuunsysteem als in de hersenen wat suggereert dat deze fragmenten van de bacteriële wand van het spijsverteringsstelsel naar de hersenen circuleren, waar ze worden herkend door neuronen in de hypothalamus*. ⁽¹⁾⁽²⁾

De darmen, spiegel van onze angsten, onze slaap en onze geheugenstoornissen

De afgelopen tien jaar hebben onderzoekers aangetoond dat darmdysbiose leidt tot een onevenwicht in de symbiose gastheer-microbiota, met het ontstaan van chronische ziekten, zoals psychiatrische ziekten, depressie, chronisch vermoeidheidssyndroom en slaap-, geheugen- en concentratiestoornissen.

ZOOM OP MENTALE GEZONDHEID

De invloed van cortisol

Stress activeert het immuunsysteem en de ontstekingsreactie om het lichaam voor te bereiden op het “ trotseren en bestrijden ” van potentiële agressie.

De stressreactie activeert de hypothalamus-hypofyse-bijnieras (HPA) en leidt tot een verhoogde afscheiding van CRH (corticotropin-releasing hormone) vervolgens ACTH (adrenocorticotropic hormone) en uiteindelijk cortisol door de bijnierschors. Cortisol fungeert als een “veiligheidsschakelaar” om overmatige activering van de ontstekingsreactie tegen te gaan.

Stress beïnvloedt de hersenen en het maag-darmstelsel op een bidirectionele manier:

Van boven naar beneden zet het centrale zenuwstelsel (CZS) een reactie in gang via de HPA-as (hypothalamus-hypofyse-bijnier) en het autonome zenuwstelsel (AZS), wat leidt tot een verhoogde afscheiding van cortisol, adrenaline en noradrenaline. Bovendien versterkt corticotropine-releasing factor (CRF) angstgedrag, buikpijn, dikkedarmsecreties en spiercontracties (motiliteit) en verhoogt het de permeabiliteit van het darmslijmvlies.
Van beneden naar boven, onder invloed van stress, veroorzaakt de maagdarmontsteking een intense activering van de sensorische neuronen in de darm, wat leidt tot sensorische hyperactiviteit. Deze hyperactiviteit zorgt voor opwinding van de HPA-as en het orthosympathische systeem.

De impact van glutamaat

Glutamaat en cortisol zijn twee belangrijke neurotransmitters in het lichaam en hoewel ze betrokken zijn bij verschillende systemen, zijn ze met elkaar verbonden, vooral in de context van stressrespons en hersenfunctie.

Langdurige verhoging van cortisol, zoals waargenomen bij chronische stress, kan de afgifte van glutamaat verhogen, wat leidt tot mogelijk schadelijke neurobiologische effecten.

De excototoxiciteit van glutamaat veroorzaakt ontstekingen, wat leidt tot zenuwbeschadiging en apoptose van neuronen. Deze situatie kan neuronen beschadigen en is betrokken bij neurodegeneratieve aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer.

Om de schade te proberen te verminderen, verhogen de hersenen de productie van opioïden, moleculen die op opium lijken. Verder leiden hoge niveaus van glutamaat tot uitputting van de glutathionniveaus (GSH), een belangrijk antioxidant van de leverontgifting. Deze afname van GSH leidt tot een toename van ontstekingsmediatoren en draagt bij aan het verergeren van de darmpermeabiliteit.

Welke oplossingen kunnen we overwegen?

FOCUS OP PROBIOTICA

Probiotica zouden een invloed uitoefenen op de darm-hersenas, een bidirectionele communicatie tussen de twee organen. Ze zouden de hersenfunctie kunnen beïnvloeden door de neurotransmissie en hormonale en immunologische signalen te wijzigen. Sommige darmbacteriën kunnen ook neurotransmitters produceren, zoals serotonine, dat een belangrijke rol speelt bij het reguleren van ons humeur. Onderzoeken ⁽³⁾⁽⁴⁾ wijzen uit dat probiotica een positief effect kunnen hebben op het verminderen van symptomen van depressie.

Uit dit concept zijn psychobiotica ontstaan als een innovatieve benadering voor de behandeling van stressgerelateerde aandoeningen.Recente pre-klinische onderzoeken ⁽⁵⁾⁽⁶⁾ hebben de Bifidobacterium longum-stam geïdentificeerd als een potentieel psychobioticum met invloed op stressgerelateerd gedrag, fysiologie en cognitieve prestaties.

Deze probiotica zouden de samenstelling van de darmmicrobiota kunnen veranderen, waardoor een gunstigere omgeving ontstaat die de productie van neurotransmitters zoals serotonine en GABA beïnvloedt. Een onderzoek uit 2022 toonde aan dat Bifidobacterium longum in staat was de hersenactiviteit te moduleren door invloed uit te oefenen op de HPA-as, een centraal systeem in de reactie op stress.

Van Bifidobacterium longum is ook aangetoond dat het systemische ontstekingen vermindert, die vaak in verband worden gebracht met depressie en andere psychiatrische stoornissen. Een onderzoek uit 2023 toonde aan dat dit probioticum ontstekingsmarkers verminderde bij patiënten die leden aan angststoornissen, wat deels de gunstige effecten op de geestelijke gezondheid zou kunnen verklaren.

Onthoud dat … stress een veel bredere betekenis heeft.

Ontsteking, microbiële infecties, verwondingen, blootstelling aan verschillende toxines, straling, oxidatieve stress, ultraverwerkte voeding, overmatige fysieke training, glycatie … zijn herkend als stress door het menselijk organisme. Al deze factoren kunnen leiden tot een toename van de darmporositeit, met alle immuun- en psychopathologische gevolgen.

Het potentieel van Z PSYCHOBIOTIC

Deze synergie combineert 9 bacteriestammen (waaroner Bifidobacterium longum) met Groep-B vitaminen (B1, B2 et B6), lithotamnium (wat het zuur-base evenwicht bevordert) en brahmi (Bacopa monnieri).

Een onderzoek uit 2021 ⁽⁷⁾⁽⁸⁾ heeft aangetoond dat Bacopa monnieri antioxiderende en ontstekingsremmende eigenschappen bezit die neuronen kunnen beschermen tegen oxidatieve schade, een belangrijk mechanisme in de progressie van neurodegeneratieve ziekten..

Andere onderzoeken wijzen erop dat het de symptomen van angst en depressie vermindert bij patiënten met gegeneraliseerde angststoornissen.

Dit unieke product combineert de voordelen van brahmi met die van probiotica.

De hier gebruikte probiotica, van humaan specifieke oorsprong, gaan een goede stemming bevorderen door het verhogen van de GABA aanmaak in de darm evenals het verhogen van de biologische beschikbaarheid en opname van tryptofaan in de bloedbaan ten einde de aanmaak van cerebrale serotonine te bevorderen (na passage door de bloed hersenbarrière). In geval van laaggradige ontsteking wordt tryptofaan anders veel meer omgezet tot kinurenine en indol-derivaten die ontstekingsbevorderend zijn ten nadele van de serotonine aanmaak.

Het potentieel van visproteolysaat

Een vishydrolysaat bevat voornamelijk aminozuren en is geconcentreerd in gemakkelijk opneembare oligopeptiden.

De term visproteolyse wordt vaak afwisselend gebruikt met vishydrolysaat. Deze term richt zich echter op het proces van proteolyse, d.w.z. de afbraak van eiwitten door enzymen die proteasen worden genoemd.

Deze term is specifieker voor de afbraak van eiwitten door proteolytische enzymen. Technisch gezien is het een type hydrolysaat.

Onderzoek naar visproteolysaten en geestelijke gezondheid is nog in opkomst, maar enkele recente studies wijzen op een interessant potentieel vanwege hun bioactieve eigenschappen, in het bijzonder hun ontstekingsremmende, antioxiderende en neuroprotectieve effecten.

Een onderzoek ^(9)(10)richtte zich op de effecten van viseiwitten op de regulatie van neurotransmitters. De resultaten toonden aan dat bepaalde peptiden afkomstig van het proteolysaat de activiteit van GABA-erge receptoren in de hersenen konden moduleren, wat de waargenomen anxiolytische effecten zou kunnen verklaren. Deze receptoren spelen een cruciale rol bij het reguleren van angst- en stressreacties.

ZOOM OP SLAAP

De toename van slaapproblemen en slapeloosheid wereldwijd stimuleert onderzoek en innovatie op het gebied van behandelingen om deze problemen aan te pakken. Steeds meer studies richten zich op het darmmicrobioom en de invloed ervan op de slaapkwaliteit.

De relatie tussen slaaptekort en de diversiteit van de darmmicrobiota, en omgekeerd, wordt steeds meer benadrukt als een bidirectioneel mechanisme. Het microbioom beïnvloedt namelijk de productie van metabolieten en verbindingen met neuroactieve en immunomodulerende eigenschappen, zoals vetzuren met een korte keten,secundaire galzuren en neurotransmitters die een directe invloed hebben op de gezondheid in het algemeen en dus ook op de slaap. Verscheidene van deze stoffen zijn bekend om het bevorderen van wakkerheid (zoals serotonine, adrenaline, dopamine, orexine, histamine, acetylcholine en cortisol) of de slaap (zoals gamma-aminoboterzuur en melatonine) ⁽¹¹⁾

Omgekeerd, wordt darmdysbiose geassocieerd met korte, gefragmenteerde slaap en mogelijke activering van de HPA-as (hypothalamus-hypofyse-bijnier). De metabole onevenwichtigheden veroorzaakt door slaapgebrek zouden de proliferatie van bepaalde darmbacteriën kunnen aanmoedigen, wat dan zou kunnen leiden tot vermoeidheid.

FOCUS OP PROBIOTICA

Bepaalde pro-, pre- en postbiotische behandelingen kunnen de slaapkwaliteit, stress en angst beïnvloeden:

Probiotica en postbiotica die veelbelovende resultaten aantonen op het gebied van slaap (gebaseerd op de literatuurstudie van J.E. Haarhuis et al, 2022):

Lacticaseibacillus rhamnosus: verbeterde slaapkwaliteit
Lactobacillus helveticus : verbeterde slaapkwaliteit, vermindering van de inslaaptijd en het aantal nachtelijke ontwakingen.
Lactobacillus gasseri postbiotica (stam geïnactiveerd door warmte): vermindering van de inslaaptijd en het aantal nachtelijke ontwakingen en verlaging van het speekselcortisol.

Invloed van KKVZ en vetzuren op het circadiane ritme:

De darmmicrobiota en zijn metabolieten volgen een circadiaans ritme dat beïnvloed wordt door de eet- en vastencyclus. Factoren zoals jetlag, onaangepaste voeding en afwijkingen in de biologische klokgenen kunnen dit ritme verstoren. Een gezonde voeding op regelmatige tijdstippen kan echter helpen om het te herstellen. De metabolieten die door de darmmicrobiota worden geproduceerd, beïnvloeden de klokgenen en de duur van de slaap en hebben zo invloed op de lichaamssamenstelling.

KKVZ’s zoals acetaat, propionaat en butyraat beïnvloeden de expressie van klokgenen en slaappatronen. Ze variëren in de loop van de dag, met hogere concentraties in de ochtend, die afnemen in de loop van de dag.

Leone et al. ⁽¹²⁾ontdekten dat een tekort aan microbiële metabolieten genetische componenten van de centrale en lever-circadiane klok kon veranderen. Deze veranderingen werden in vitro waargenomen in de expressie van de Bmal1 en Per2 genen in levercellen na toediening van natriumacetaat en natriumbutyraat. Deze 2 genen zijn markers van de metabole regulatienetwerken van de lever-circadiane klok.

Andere onderzoeken ⁽¹³⁾hebben aangetoond dat intraportale injectie van butyraat leidt tot een toename van 70% van de langzame of diepe slaap bij muizen. Systemische subcutane en intraperitoneale injectie van butyraat had echter geen invloed op de slaap. De bevindingen tonen aan dat de slaapverwekkende effecten van butyraat waarschijnlijk worden gemedieerd door leverzintuiglijke mechanismen.

Bovendien wordt aangenomen dat de niet-geconjugeerde galzuren (BA) de biologische klok beïnvloeden door de expressie van Per– en Cry-perifere genen in de kronkeldarm en de dikke darm bij muizen te verhogen. ⁽¹⁴⁾

Invloed van KKVZ op het cortisolniveau:

Bovendien, toonde een gerandomiseerde klinische studie die in 2020 uitgevoerd werd door Dalile en al ⁽¹⁵⁾ bij 66 mannen aan dat de toediening van vetzuren met korte keten de reactiviteit van de HPA-as moduleerde.

Ze stelden een progressieve vermindering vast van de cortisolniveaus in het speeksel bij psychosociale stress in de twee groepen die KKVZ’s toegediend kregen in vergelijking met placebo.

Invloed van KKVZ op het immuunsysteem

Andere onderzoeken hebben aangetoond dat vetzuren met een korte keten (KKVZ) immunomodulerende eigenschappen hebben. Ze kunnen de productie van ontstekingsbevorderende cytokinen verminderen en tegelijkertijd ontstekingsbevorderende cytokinen en celdifferentiatie bevorderen.

Door de integriteit van de darmwand te versterken, voorkomen KKVZ dat deze ontstekingsmediatoren in de systemische circulatie terechtkomen en de HPA-as stimuleren (via de nervus vagus). Als gevolg daarvan helpen ze de productie van neurotransmitters en wakkerheidsbevorderende hormonen zoals noradrenaline en cortisol te voorkomen. Hoge niveaus van pro-ontstekingscytokinen kunnen ook bijdragen aan de fragmentatie van de diepe slaap en de onderdrukking van de REM-slaap.

Welke oplossingen kunnen we overwegen?

Het potentieel van NUTRIBIOTICUM SLAAP

Prebiotica hebben ook aangetoond dat ze stress kunnen verminderen en de slaap bevorderen. Deze verbetering zou kunnen worden verklaard door de toename van bifidobacteriën, die zich voeden met prebiotica, en door de KKVZ die de eindmetabolieten zijn van sommige gunstige bacteriën in de darmflora (onder meer lactobacillen en bifidobacteriën). ⁽⁵⁾⁽⁶⁾

NUTRIBIOTICUM SLAAP is een nutribioticum van hoge biologische waarde dat zorgt voor de revitalisering van voedingsstoffen en de enzymregulatie. Hij wordt gecombineerd met 5 planten die traditionneel gebruikt worden om de kwaliteit van de slaap te verbeteren: citroenmelisse, passiebloem, klaverblad, klaproos en escholtzia.

Hij maakt deel uit van het Piantolistique-assortiment en maakt gebruik van het exclusieve PIANTO-productieproces in combinatie met gevitaliseerd water volgens de Plocher-methode.

De productie van PIANTO is een 3-fasen proces (fermentatie, lyse en concentratie) dat een uniek concentraat van essentiële voedingsstoffen garandeert.

De fermentatie van de gelyseerde gist (Saccharomyces Cerevisae) : de methode produceert en versterkt talloze voedingsstoffen die van nature in gist aanwezig zijn, zoals vitamine B1, B2, B3 en B6, oligo-elementen zoals zink, organisch selenium, mangaan en molybdeen, en krachtige antioxidanten zoals glutathion en selenomethionine (organisch selenium).
Gist levert ook twee prebiotische koolhydraten: alfa-mannaan et beta-glucaan.
Cellyse : het vrijkomen van eiwitten geproduceerd door organismen zoals gist verhoogt hun biologische beschikbaarheid. Verbroken celmembranen worden nuttige prebiotica voor darmbacteriën.
De concentratie : filtratie verwijdert celresten voor een maximale biologische beschikbaarheid. Dankzij de micronutriënten die de voorgelyseerde gist levert, wordt de doeltreffendheid van de planten verhoogd.

NUTRIBIOTICUM SLAAP is een versterkt micronutritioneel supplement dat een optimale omgeving voor de darm-hersenas bevordert om de kwaliteit van de slaap te verbeteren.

ZOOM OP GEHEUGEN

Geheugen en gestresste synapsen

Het geheugen is het vermogen van een organisme, in het bijzonder het menselijk brein, om informatie en ervaringen uit het verleden op te slaan, te bewaren en op te halen. Ze is voornamelijk het resultaat van de manier waarop neuronen met elkaar communiceren.

Drie belangrijke soorten hersencellen werken als een team om de algemene connectiviteit tussen neuronen in de hersenen en een aanvaardbare homeostase te behouden: prikkelende neuronen, remmende neuronen en gliacellen.

De kwaliteit van inter-neuronale verbindingen, en dus van synapsen, speelt een rol bij geheugencapaciteit.

De prikkelende synapses van de hersenen, die glutamaat als belangrijkste neurotransmitter gebruiken, zijn een cruciaal doelwit voor de werking van stress en de mediatoren daarvan.
Er zijn steeds meer aanwijzingen dat stress en de bijbehorende hormonale en neurochemische mediatoren (in het bijzonder glucocorticoïden) , veranderingen teweegbrengen in het vrijkomen, de transmissie en het metabolisme van glutamaat in corticale en limbische hersengebieden, waardoor cognitieve en emotionele verwerking en gedrag worden beïnvloed.

Met andere woorden, stresshormonen en glucocorticoïden kunnen cognitieve functies beschadigen en bijdragen aan de achteruitgang van hersenstructuren. ^(16)(17)

Afhankelijk van de leeftijd, het geslacht, de duur en het soort stress kan stress schadelijke en onaangepaste veranderingen in het hersenweefsel veroorzaken, die in verband worden gebracht met de ontwikkeling van neuropsychiatrische aandoeningen.

In situaties van ernstige of chronische stress wordt het immuunsysteem intens gestimuleerd en veranderen gliacellen en andere immuuncellen in de hersenen hun morfologie en functie en scheiden ze hoge niveaus van pro-ontstekingscytokines uit.

Er is ook vooruitgang gemaakt met het verband tussen stress en chronische gliaceldisfunctie, wat leidt tot hoge niveaus van extracellulair glutamaat met neurotoxische effecten. ⁽¹⁸⁾Dit leidt tot een afname van de dichtheid van astrocyten en een afname van GABA-erge interneuronen.

Geheugen en darmpermeabiliteit

Het verband tussen cognitieve achteruitgang en darmpermeabiliteit wordt bestudeerd via bidirectionele communicatie tussen het spijsverteringsstelsel en het centrale zenuwstelsel.

Verstoringen in het darmkanaal kunnen de mentale en cognitieve gezondheid beïnvloeden.

Een toename van de darmpermeabiliteit kan leiden tot systemische ontsteking. Deze ontsteking kan de hersenen aantasten en bijdragen aan cognitieve stoornissen en zelfs neurodegeneratieve ziekten zoals Alzheimer..
Een onevenwicht in de darmmicrobiota, vaak geassocieerd met darmpermeabiliteit, kan ook de productie van neurotransmitters en andere neuroactieve moleculen beïnvloeden, wat de cognitieve functie kan aantasten.
Als de darmbarrière aangetast is, kunnen pathogene darmbacteriën toxines produceren die in de bloedsomloop terechtkomen en de hersenen bereiken, waardoor de neuronale schade verergert.

De relatie is complex en bidirectionneel, aangezien cognitieve achteruitgang omgekeerd kan bijdragen aan de darmpermeabiliteit.

Cognitieve achteruitgang, vooral bij aandoeningen zoals dementie of de ziekte van Alzheimer, gaat vaak gepaard met chronische stress. Deze stress kan de hypothalamus-hypofyse-bijnieras (HPA-as) activeren wat leidt tot een verhoogde productie van het stresshormoon cortisol. ^(19)(20)

Een teveel aan cortisol kan de darmbarrière verzwakken, waardoor de permeabiliteit toeneemt.

Cognitieve achteruitgang gaat vaak gepaard met ontregeling van het autonome zenuwstelsel, dat de onwillekeurige functies van het lichaam regelt, waaronder de darmmotiliteit en de afscheiding van beschermend slijm. Deze wijzigingen kunnen de integriteit van de darmbarrière in gevaar brengen. ^(21)(22)

Het potentieel van Klamath

Klamath wordt vooral gewaardeerd om zijn rijkdom aan proteïnen, vitaminen, mineralen en antioxydanten zoals phycocyanine. Hij bevat ook fenylethylamine (PEA), een natuurlijke stof die werkt als een neurotransmitter en neuromodulator. PEA staat bekend om het stimuleren van de afgifte van dopamine, wat de stemming, aandacht en motivatie kan verbeteren. Deze stimulatie van dopamine kan gunstige effecten hebben op de mentale gezondheid, vooral in gevallen van depressie of stemmingsstoornissen waarbij de dopamineniveaus vaak verstoord zijn.

Sommige onderzoeken wijzen erop dat Klamath neurobeschermende effecten heeft, namelijk door het verminderen van neuronale ontsteking en oxidatieve stress. ⁽²³⁾Door essentiële voedingsstoffen voor de hersenen te leveren, zou hij de stemming, de mentale helderheid en het geheugen kunnen verbeteren. Bovendien wordt het chlorophylgehalte in verband gebracht met potentiële weldaden tegen cognitieve achteruitgang.

Dankzij zijn antioxiderende eigenschappen helpt Klamath bij het neutraliseren van vrije radicalen, systemische ontstekingen te verminderen (inclusief ontstekingen die de hersenen aantasten), de ontgifting te ondersteunen, de zuurstoftoevoer naar de cellen te verbeteren en een evenwichtige darmflora te bevorderen. Al deze eigenschappen dragen bij aan een omgeving die bevorderlijk is voor een goede cognitieve gezondheid.

Welke oplossingen kunnen we overwegen?

Het potentieel van BACOGIT

Deze synergie combineert brahmi (Bacopa monnieri) met centella (Centella asiatica), hom, B-vitaminen, vitamine E, zink, selenium, taurine en magnesium.

De bestanddelen van centella Asiatica blijken neurobeschermende effecten uit te oefenen door het niveau van neurotransmitters te wijzigen en neuronen te beschermen tegen oxidatieve schade. ^(24)(25)De belangrijkste bioactieve bestanddelen van C. asiatica zijn de pentacyclische triterpenoïde glycosiden, asiaticoside en madecassoside, en hun overeenkomstige aglyconen, asiatisch zuur en madecassisch zuur.

Asiaticoside en madecassoside hebben een breed gamma aan farmacologische eigenschappen, waaronder neurobeschermende, hartbeschermende, leverbeschermende, wondhelende, ontstekingsremmende, antioxiderende, antidepressieve, anxiolytische, antifibrotische, anti-tumor en immunomodulerende eigenschappen.

NATUURLIJKE AANPAK

Suggesties van protocollen

Bronnen:

(1) Rothschild, D., Weissbrod, O., Barkan, E., Korem, T., Zeevi, D., Costea, P. I., … & Segal, E. (2022). Environment dominates over host genetics in shaping human gut microbiota. Science, 375(6586), 277-283. https://doi.org/10.1126/science.abj3986

(2) Institut Pasteur. (2022, 15 avril). Décryptage d’un dialogue direct entre le microbiote intestinal et le cerveau. https://www.pasteur.fr/fr/espace-presse/documents-presse/decryptage-dialogue-direct-entre-microbiote-intestinal-cerveau

(3) Jiang, H., Ling, Z., Zhang, Y., Mao, H., Ma, Z., Yin, Y., … & Ruan, B. (2015). Altered fecal microbiota composition in patients with major depressive disorder. Brain, Behavior, and Immunity, 48, 186-194. DOI: 10.1016/j.bbi.2015.03.016

(4) Kazemi, A., Noorbala, A. A., Azam, K., & Eskandari, M. H. (2019). Effect of probiotic and prebiotic vs placebo on psychological outcomes in patients with major depressive disorder: a randomized clinical trial. Journal of Neurogastroenterology and Motility, 25(4), 378-388. DOI: 10.5056/jnm19051

(5) Steenbergen, L., Sellaro, R., van Hemert, S., Bosch, J. A., & Colzato, L. S. (2015). A randomized controlled trial to test the effect of multispecies probiotics on cognitive reactivity to sad mood. Brain, Behavior, and Immunity, 48, 258-264. DOI: 10.1016/j.bbi.2015.04.003

(6)Allen, A. P., Hutch, W., Borre, Y., Kennedy, P. J., Temko, A., Boylan, G., … & Cryan, J. F. (2016). Bifidobacterium longum 1714 as a translational psychobiotic: Modulation of stress, electrophysiology and neurocognition in healthy volunteers. Translational Psychiatry, 6(11), e939. https://doi.org/10.1038/tp.2016.191

(7) Shetty, S. K., Rao, P. N., U S, Raj, A., KS, S., SV, S. (2021). The effect of Brahmi (Bacopa monnieri) on depression, anxiety, and stress during Covid-19. European Journal of Integrative Medicine, 48, 101898. DOI: 10.1016/j.eujim.2021.101898.

(8) Sathyanarayanan, A., Thomas, T., & Joy, S. (2013). Bacopa monnieri as an anxiolytic and antidepressant therapy for patients with generalized anxiety disorder: A randomized, controlled trial. Phytomedicine, 20(4), 337-345.

(9) Zhao, Y., Yang, J., & Zhao, L. (2021). Fish protein hydrolysates modulate GABAergic neurotransmission and improve cognitive functions in aging rats. Journal of Nutritional Biochemistry, 91, 108618.

(10) Lee, S., Kim, K., & Park, S. (2023). GABAergic modulation by fish protein hydrolysates in a rat model of depression. Neuropharmacology, 209, 109056.

(11) E. Haarhuis et al. Probiotics, prebiotics and postbiotics for better sleep quality: a narrative review. Beneficial Microbes, 2022; 13(03): 169-182

(12) Leone V, Gibbons SM, Martinez K, Hutchison AL, Huang EY, Cham CM, et al. Effects of diurnal variation of gut microbes and high-fat feeding on host circadian clock function and metabolism. Cell Host Microbe. 2015;17:1–9

(13) Szentirmai É, Millican NS, Massie AR, Kapás L. Butyrate, a metabolite of intestinal bacteria, enhances sleep. Sci Rep. 2019;9(1):1–9

(14) Govindarajan, K., MacSharry, J., Casey, P.G., Shanahan, F., Joyce, S.A. and Gahan, C.G.M., 2016. Unconjugated bile acids influence expression of circadian genes: a potential mechanism for microbe-host crosstalk. PLoS ONE 11: e0167319.

(15) Dalile, B., Vervliet, B., Bergonzelli, G., Verbeke, K. and Van Oudenhove, L., 2020. Colon-delivered short-chain fatty acids attenuate the cortisol response to psychosocial stress in healthy men: a randomized, placebo-controlled trial. Neuropsychopharmacology 1-10.

(16) Brown, R. A., & O’Brien, D. E. (2021). Chronic stress and cognitive decline: Role of glucocorticoid receptors in neuroplasticity. Frontiers in Neuroscience, 15, 650814.

(17) Sapolsky, R. M., Romero, L. M., & Munck, A. U. (2000). How do glucocorticoids influence stress responses, stress susceptibility, and disease?. Neuroendocrinology, 72(1), 70-83.

(18) O’Connor, J. C., & Dantzer, R. (2023). Glial cell dysfunction in stress-induced neurotoxicity: Contributions to elevated extracellular glutamate levels. Frontiers in Neuroscience, 17, 12045.

(19) Miller, R., & Buckner, R. L. (2023). The role of chronic stress in Alzheimer’s disease pathology: Insights from recent studies. Frontiers in Aging Neuroscience, 15, 119857.

(20) Perry, B. D., & Pollard, R. (2020). Stress and cognitive decline: A review of the impact of chronic stress on Alzheimer’s disease and other neurodegenerative conditions. Neurobiology of Stress, 13, 100281.

(21) Miller, A. H., & Raison, C. L. (2020). The role of gut microbiota in the cognitive decline associated with neurodegenerative diseases. Journal of Neuroimmune Pharmacology, 15(1), 82-91.

(22) Miller, R., & Griffiths, J. (2024). The interaction between cognitive decline and intestinal barrier dysfunction: A review of recent findings. Neurobiology of Aging, 127, 92-102.

(23) Kwon, J. W., & Kim, Y. H. (2021). Protective effects of Aphanizomenon flos-aquae on oxidative stress and neuroinflammation in neurodegenerative models. Neurotoxicology, 85, 55-65.

(24) Wang, T., & Li, L. (2024). Neuroprotective effects of Centella Asiatica: Mechanisms of oxidative stress reduction and neuronal protection. Molecular Neurobiology, 61(2), 149-161.

(25) Srinivasan, M., & Kumar, A. (2021). Centella Asiatica and its neuroprotective potential: A review of the antioxidant and anti-inflammatory properties. Frontiers in Pharmacology, 12, 715010.

Document uitsluitend bestemd voor de gezondheidsprofessional.